ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ

Τρίτη θέση στο καράβι

επιβάτες γύρω γλάροι

κι ένας κόμπος στο λαιμό

σου γραδάρει τον καημό

Να ποια είναι η ζωή μου

και η αναμέτρησή μου

με τα άγια όνειρά μου

και τα κρύα τραύματά μου

Τρίτη θέση στο καράβι

και η θάλασσα σα λάδι

όλα μπρος ανοιχτωσιά

και γλυκαίνει η καρδιά

Να ποια είναι η ζωή μου

και η συγκατάβασή μου

με τα λίγα ψέματά μου

και τα στάσιμα θεριά μου

Τρίτη θέση στο καράβι

το αεράκι είναι χάδι

κι ένα σούρουπο φωτιά

δεν σου δίνει τα κλειδιά

Να ποια είναι η ζωή μου

και η αγανάκτησή μου

Mε την τόση αναβολή μου

πάει φεύγει η ζωή μου 

Μπέρτολτ Μπρεχτ : "Άκουγε όταν μιλάς"

"Μη λες πολύ συχνά ότι έχεις δίκιο δάσκαλε!
Άσε να το δουν και οι μαθητές!
Μην πιέζεις πολύ την αλήθεια.
Δεν το αντέχει
Άκουγε όταν μιλάς!"

76 ποιήματα

μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη

Δ΄Έκδοση Θεμέλιο 1983

Μπέρτολτ Μπρεχτ "Άκουγε όταν μιλάς" 1956

Από: Aνατροφοδότηση: "Άκουγε όταν μιλάς" Μπέρτολτ Μπρεχτ 1956:

Αναπόληση (Δοκιμή Γ')

Θυμάσαι που είπες στην αρχή

«για μια βραδιά ας κοιμηθώ

στης ποταμιάς το γυάλινο χαλίκι»;

Με κείνο το φεγγάρι ταξίδεψες...

Στο στόμα όμως έμεινε αλάτι και φαρμάκι.

Θυμάσαι; Είχες σαν ευχή

τον κρύο αέρα του βουνού

μες της σπηλιάς το μυστικό ψαλτήρι.

«Ιθύνων νους σχεδόν ανώφελων μαχών»

σε κείνο το φαράγγι ακούστηκες.

Κι αν ψωραλέα λάφυρα κέρδισες,

αλήθεια πόσο πόθησες ένα μαϊστραλάκι !

Έμεινες  ταμπουρωμένος στην ακτή

σ΄ ένα χαντάκι μες την άμμο.

Οι θάλασσες σου γίναν ένα τίποτα

και στάχτη ακόμα ζωντανή τσιγάρισε

τ’ αδέσποτα μαλλιά σου .

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ

 

(Ο Λουδοβίκος και ο Ροβεσπιέρος στην Πλατεία Αδελφοσύνης)

 

Μ’ έκανες φίλε και σε μίσησα θανατερά.

Το ξέρεις κι όμως δεν σε πειράζει :

Τώρα μαζεύονται γύρω σου όλα τα πουλιά

και τρώνε τα πικρά σου σπόρια.

Και ο κόσμος ολάκερος έχει φορέσει τη μορφή σου.

Κάποτε –μπορεί να’ ναι μακριά-

τα σπόρια σου θα ανοίξουν πληγές στα σωθικά τους.

Τότε θα έρθουν σε μένα βογκώντας

και να’ μαι ένας άγριος Ροβεσπιέρος:

Η Καρμανιόλα σε περιμένει.

Αλίμονο, τρελό όνειρό μου!

Πριν το μοιραίο βήμα κοντοστέκομαι:

Τρομάζω για την δική μου σειρά.

Eίναι αλήθεια ο Ηρακλής και η Λερναία Ύδρα

μόνο στη μυθολογία;

Θα αθετήσω την «επιταγή των καιρών»..

Ας κάνω όλο αυτό το πρότερο μένος μου

μια άλλη εικαστική άποψη για την μορφή σου,

που περιβάλλεται –ευτυχώς ή δυστυχώς- ο κόσμος μας