Εχω πάλι ένα παλιό μου τσιτάτο: 15 χρόνια πριν..
Τελικά η ιστορία της Χρεωκρατίας και της Πανδημίας τώρα, φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι η βαθειά γνωριμία με "το μετέωρον" μπορεί να γίνει η πρώτη θεμελιακή σκέψη αλλά και πολιτική πολυπράξη ενός ανθρωπιστικού πολιτικού προγράμματος .
Από την ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ: "Ο μετεωρισμός της εποχής μας..."
Τρίτη, Απριλίου 10, 2007
Τις μέρες αυτές ηρέμησα
από πράξεις, από σκέψεις και από γεγονότα...
Όταν λοιπόν ησύχασα από τα τρέχοντα κάτι ήρθε και μου κάθισε στο μυαλό:
Πόσο μετέωροι αισθανόμαστε ο σημερινοί άνθρωποι, σε αυτόν τον κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα και συνεχώς βάζει νέα δεδομένα στα υπολογιστικά του συστήματα.
Μετέωροι ανάμεσα στη λογική και τα συναισθήματα,
ανάμεσα στο γνώριμο και τη φαντασία,
ανάμεσα στην ελευθερία και την ανάγκη,
ανάμεσα στην αγάπη και την κυριαρχία
ήμασταν πάντα.
Τώρα όμως τα πράγματα έγιναν πολύ δυσκολότερα
Εσείς τι λέτε;
