Ο φακός

Κι όμως τη λέξη δύσκολα θα βγάλεις...

θαρρείς και κάνεις ανάλυση την ώρα 

που αναρίθμητες ουσίες ανακατεύονται

μέσα στις φλέβες τους.

Και συ το μικροσκόπιο σωστά να χειριστείς

σαν το ταμπούρλο π’ αναταράζει τον βούρκο

μέσα στο φως συγκεχυμένων λάμψεων.

Αλλά το αποτέλεσμα δύσκολα θα το’ βρεις.

Θέλει να δεις την σύνθεση των παραμέτρων

που φρουρούν αδίστακτα την είσοδο της προσμονής, 

εκεί που οι παλαίμαχοι χαμογελούν ντροπαλά 

ταξινομώντας τις αναμνήσεις.

Κι όμως στον στόχο δεν θα φτάσεις.

Θέλει να ψηλαφήσεις πληγές  σε νεκρά σώματα

ραντισμένα  μ' αγιασμό και το τέλος πάλι θα απέχει.

Ξάφνου θα βρεθείς στον «γύρο του θανάτου», 

έως ότου ωθηθείς στους ουρανούς. 

Κι ωστόσο, πάλι θα ασθμαίνεις.

Με συρματόσκοινα τ' αέρινα όντα στην καυτή σου σάρκα  

θ' αρματώνεις, αλλά την πτώση  δεν τη γλίτωσες...

Με τον φακό ν' αγναντέψεις το χώμα!

Κοίτα! πάνσοφο σε υποδέχεται. 

Κι όμως το βάρος που θα δώσεις ;  

Το θέλει το Κοτσύφι!

Δίπλα στο σώμα σου κοσμεί ένα λάβαρο 

για την ανίκητη διαδήλωση των μνημάτων.